زندگی بال و پری دارد ،
با وسعت مرگ.
پرشی دارد،
به اندازه ی عشق.
زندگی چیزی نیست
-که لب طاقچه ی عادت-
از یاد من و توبرود.
زندگی حس غریبی است که یک مرغ مهاجر دارد.
زندگی سوت قطاری است.
که در خواب پلی می پیچد.
----------------------------------------------------------
زندگی آبتنی در حوضچه ی " اکنون" است!
و آدمی چه دیر می فهمد انسان یعنی عجالتاَ!
نظرات شما عزیزان:
:: برچسبها:
سهراب سپهری,
زندگی,